Scholekster broeden normaal gesproken in het wadden- en weidegebied. Daar komen ze echter steeds minder vaak voor. Daarvoor in de plaats worden ze vaker waargenomen op platte daken in stedelijk gebied. Om erachter te komen waar deze verschuiving vandaan komt, en om de scholeksters, die de laatste jaren rap in aantal zijn afgenomen, te kunnen helpen, wordt er onderzoek gedaan naar scholeksters in de stad.
Het onderzoek van afgelopen jaar heeft al opgeleverd dat we nu weten dat scholeksters graag broeden op platte daken waar grind op ligt, daken waar een echte dakrand aanwezig is en qua ligging niet in het centrum en met gras en water in de buurt.
In de stad heeft de scholekster met andere problemen te maken dan wanneer hij in weideland broedt. Zo verdwijnen er jongen via de regenpijp, of wordt het veel te warm op het dak.
Een scholekster herken je aan zijn zwart/witte veren en lange, rode snavel. Én aan het enorme kabaal dat ze maken! In onze omgeving broeden ook scholeksters op het dak, gelukkig zijn ze er niet het hele jaar. Sinds een paar weken hoor ik ze alweer schreeuwen, een paniekerig geschreeuw is het. Ik noem ze dan ook 'paniekvogels'. Ergens in juni vertrekken ze meestal weer, ze zijn er dus maar kort en ze hebben mijn sympathie. Helaas heb ik geen zicht op het nest, maar ik weet dat het zich bevindt op een groot flatgebouw van vier verdiepingen hoog. Scholeksters broeden het liefst op gebouwen tussen de twee en tien meter hoog.
Meer informatie vind je op de website: www.scholeksterophetdak.nl. Als je ook scholeksters op het dak hebt, doe dan mee aan het onderzoek, je helpt deze paniekvogels ermee!
0 Comments