Covid-19 vaccinatiestrategie
Bron:
https://www.blckbx.tv/uploads/Covid-19-Impfstrategie-BAG-EKIF.pdf
Covid-19 vaccinatiestrategie
Per 29-11-2022
Federaal Ministerie van Binnenlandse Zaken FDHA Federaal Bureau voor Volksgezondheid
Nationaal Comité voor Aanbevelingen EKIF
Federaal Bureau voor Volksgezondheid (BAG) en Federale Commissie voor Vaccinatie (EKIF)
Inhoudsopgave
1 Invoering
3 Inleidende opmerkingen bij de geactualiseerde versie (najaar 2022) Algemene doelstellingen
3 Epidemiologisch uitgangspunt
4 Sociale en gezondheidseffecten van de pandemie
2 Strategische overwegingen
5 doelstellingen
7 Vaccinatie tegen Covid-19
8e Aanpak om vaccinatiedoelen te behalen
3 Internationale conformiteit van de nationale vaccinatiestrategie
4 Implementatie van de vaccinatiestrategie
Implementatie in de kantons en rol van de Confederatie
Monitoring van de implementatie
5 Ethische overwegingen en acceptatiekwesties
Ethische overwegingen
acceptatie problemen
Vrijwillige vaccinatie Dekking van de kosten van de Covid-19-vaccinatie
6 Rechtsgrondslag en aansprakelijkheid
literatuurreferenties
7 Bijlage 1: Doelstelling, toegewezen doelgroepen met specifieke vaccinatiedoelen en bijbehorende vereiste vaccineigenschappen 17
8e Bijlage 2: Definitie van doelgroepen en geschat aantal mensen 21
9 Bijlage 3: Mogelijke vaccintoewijzing in geval van beperkte beschikbaarheid (prioriteitsgroepen) op basis van de strategie aan het begin van de vaccinbeschikbaarheid tijdens de pandemie eind 2020
10 Bijlage 4: Nadere informatie over de rechtsgrondslag en aansprakelijkheid 26
Lijst van tabellen
Tabel 1: Goedgekeurde Covid-19-vaccins in Zwitserland (vanaf november 2022).
pagina 8
Tabel 2: Vaccinatiestrategie, toegewezen doelgroepen met specifieke vaccinatiedoelen en bijbehorende vereiste vaccineigenschappen
pagina 9
lijst van figuren
1. Inleiding
Inleidende opmerkingen over de bijgewerkte versie (najaar 2022)
Nationale strategieën voor de preventie en bestrijding van bepaalde infectieziekten dienen om ziektespecifieke doelen op nationaal niveau te definiëren en te bereiken. Ze stemmen de activiteiten van de betrokken partners op nationaal, kantonnaal en lokaal niveau af op de gemeenschappelijke strategische doelen. In het geval van ziekten die door vaccinatie kunnen worden voorkomen, is vaccinatie vaak een centrale, maar niet de enige maatregel die wordt gebruikt.
De eerste versie van deze Covid-19-vaccinatiestrategie kwam eind 2020 tot stand, kort voordat de eerste Covid-19-vaccins beschikbaar kwamen. Hun oriëntatie, doelstellingen en prioritering kwamen overeen met de toenmalige stand van kennis over de Covid-19-pandemie, de gevolgen ervan voor de individuele en volksgezondheid en de kennis over de eigenschappen van de vaccins op het moment van hun goedkeuring.
Met de voortschrijdende ontwikkeling van de pandemie, de veranderende eigenschappen van SARS-Corona Virus 2 (SARS-CoV-2), de immunologische situatie bij de bevolking en de groeiende kennis en verdere ontwikkelingen, vooral van de mRNA-vaccins, de Covid-19- vaccinatie strategie continu aangevuld en bijgesteld. De huidige versie vervangt de versie van 05.07.2022 en behandelt de procedure die is gebruikt sinds de vaccins voor het eerst beschikbaar waren, evenals de procedures tijdens aanhoudende pandemische-epidemische omstandigheden en de overgang naar een endemische situatie in Zwitserland. De strategie moet nu niet alleen de procedures voor de huidige epidemiologische situatie en hun vaccinatieaanbevelingen definiëren, maar ook dienen als overkoepelend document voor alle denkbare scenario's.
Rekening houdend met de omstandigheden in Zwitserland, is de Covid-19-vaccinatiestrategie zoveel mogelijk gebaseerd op gemeenschappelijke internationale doelen en maatregelen om Covid-19 in te dammen.
Overkoepelende doelstellingen
Vaccinatie tegen Covid-19 is een sleutelelement in het bestrijden van de gezondheids-, economische en sociale gevolgen van de Covid-19-pandemie. De vaccinatiestrategie bepaalt op een hoger niveau welke doelen worden nagestreefd met de vaccinatie tegen Covid-19 in de verschillende epidemiologische fasen (pandemie, endemisch) en definieert de maatregelen hoe deze te bereiken. Ook wordt beschreven met welke verantwoordelijkheden en aspecten rekening moet worden gehouden bij de uitvoering.
Hieruit worden de eigenlijke vaccinatieadviezen afgeleid, die rekening houden met de respectievelijke epidemiologische situatie (ziektelast, huidige virusvarianten) en ook met de eigenschappen van de beschikbare vaccins (effectiviteit, veiligheid, etc.). De vaccinatieadviezen moeten worden gecontroleerd en aangepast aan de huidige stand van kennis en de epidemiologische situatie. De vaccinatiestrategie als overkoepelend document omvat verschillende scenario's over een langere periode.
In overeenstemming met internationale aanbevelingen streeft de vaccinatiestrategie drie doelen na in dalende volgorde van relevantie (zie hoofdstuk 2.1):
1. Het verminderen van de ziektelast, met name ernstige en dodelijke gevallen van Covid-19.
2. Zorgen voor gezondheidszorg.
3. Vermindering van de negatieve directe en indirecte gezondheids-, psychologische, sociale en economische effecten tijdens een Covid 19-pandemie.
Epidemiologisch uitgangspunt
De Covid-19-pandemie heeft een grote impact gehad op de individuele gezondheid en de volksgezondheid, maar ook op andere gebieden. Covid-19 draagt aanzienlijk bij tot morbiditeit, vooral in bepaalde bevolkingsgroepen, en gaat gepaard met een significante oversterfte in de bevolking ouder dan 65 jaar (Federaal Bureau voor de Statistiek FSO ).
Sinds het begin van de pandemie is SARS-CoV-2 meerdere keren gemuteerd en de varianten en subvarianten die op deze manier zijn ontstaan (bijvoorbeeld delta en omicron) hebben geleid tot verschillende uitbraakgolven die het verloop van de pandemie hebben bepaald. De verschillende virusvarianten verschillen wat betreft hun overdraagbaarheid en virulentie, evenals hun vermogen tot immuunontwijking (immuunontsnapping).
Gedetailleerde informatie over de ziektelast door Covid-19 vindt u in het regelmatig bijgewerkte document «Ziektelast Covid-19 " toegankelijk. Hieronder worden enkele belangrijke aspecten toegelicht.
Infecties met SARS-CoV-2 hebben sinds het begin van de pandemie alle leeftijdsgroepen getroffen, maar in verschillende mate afhankelijk van de fase van de pandemie en de bevolkingsgroep. Door de hoge vaccinatiegraad van mensen ≥ 65 jaar verschoof de incidentie van infectie (incidentie van infecties) in de loop van de pandemie continu van de oudste naar de jongere leeftijdsgroepen.
Een groot aantal ernstige Covid-19-ziekten en in het bijzonder ziekten die een intensieve medische behandeling vereisen, kunnen leiden tot een overbelasting van het gezondheidssysteem.
Terwijl een covid-19-ziekte bij jonge mensen meestal een mild beloop vertoont, neemt het risico op een ernstige ziekte aanzienlijk toe met de leeftijd. De incidentie van ziekenhuisopnames was verreweg het hoogst onder de ≥ 65-jarigen in vergelijking met alle andere leeftijdsgroepen. Gedurende de hele periode (ook in de delta- en omicrongolven) hadden niet-gevaccineerde personen en ≥ 65-jarige personen een significant hogere incidentie van ziekenhuisopnames dan gevaccineerde of < 65-jarige personen. De incidentie van ziekenhuisopnames van gevaccineerde ≥ 65-jarigen was vele malen lager dan die van niet-gevaccineerde personen van dezelfde leeftijd.
Naast ouderen hebben mensen ≥ 16 jaar met gedefinieerde chronische ziekten [1], evenals mensen met trisomie 21 [2, 3] en zwangere vrouwen [4–8] een verhoogd risico op een ernstig beloop of ziekenhuisopname als gevolg van een SARS-CoV-2-infectie. Je zult dus volgensCategorielijst BAG ook gerekend tot de bijzonder kwetsbare personen (BGP).
Niet-gevaccineerde mensen en mensen ≥ 65 jaar vertonen ook een significant verhoogde incidentie van sterfgevallen als gevolg van Covid-19. De incidentie van sterfgevallen bij mensen ouder dan 65 jaar die de primaire immunisatie hadden voltooid, was vele malen lager dan bij 65-plussers
van niet-gevaccineerde mensen van dezelfde leeftijd en opnieuw significant lager bij mensen met basisvaccinatie en boostervaccinatie.
Na een SARS-CoV-2 infectie kunnen langdurige, soms beperkende symptomen optreden (post-Covid-19 ziekte / Long Covid). Deze zijn voornamelijk waargenomen bij volwassenen, maar kunnen ook voorkomen bij kinderen en adolescenten, zij het minder vaak. De symptomen kunnen enkele weken en soms maanden aanhouden. Over het algemeen neemt de kans op en de ernst van de post-Covid-19-ziekte toe met de ernst van de doorgemaakte Covid-19-ziekte. Eerste onderzoeken tonen aan dat gevaccineerde volwassenen die een SARS-CoV-2-infectie hebben gehad, een lagere kans hebben dan niet- gevaccineerde mensen om een post-Covid-19-ziekte te ontwikkelen (UKHSA bewijsbriefing , [9]).
Studies naar seroprevalentie in Zwitserland tonen aan dat in juni 2022 > 97% van de bevolking antistoffen had tegen SARS-CoV-2 (corona-immunitas.ch ). Deze kunnen het gevolg zijn van een infectie of een vaccinatie, of een combinatie van beide. Volgens beschikbaar bewijs neemt de bescherming tegen (her)infecties met de nieuwere varianten (bijv. Omikron) relatief snel af na vaccinatie. Bescherming tegen ernstige Covid-19-kuren duurt langer, maar neemt ook af in de loop van de tijd, vooral bij oudere en bijzonder kwetsbare mensen. Daarom wordt, afhankelijk van de epidemiologische situatie en het risicoprofiel van bevolkingsgroepen, een boostervaccinatie aanbevolen.
Sociale en gezondheidseffecten van de pandemie
De Covid-19-pandemie heeft duidelijk gemaakt dat niet alle mensen in gelijke mate worden getroffen door een ziekte en de beperkingen op de genomen preventieve maatregelen, en dat niet alle mensen dezelfde toegang hebben tot gezondheidszorg. Met name mensen met een lage sociaal-economische status hebben meer kans op een ernstig beloop van Covid-19 en zullen eerder overlijden aan de ziekte [10, 11].
De maatregelen om de pandemie te bestrijden met schoolsluitingen en andere restricties hebben aangetoond dat naast de schoolwerking ook de gezondheid en het welzijn van kinderen en jongeren aanzienlijk worden aangetast (unesco: schoolsluitingen ). Deze maatregelen hebben geleid tot verhoogde mentale stress, vooral onder de jonge bevolking. Dit werd gemeld door 30-45% van de jongvolwassenen tijdens de pandemie (Geestelijke gezondheid OBSAN ).
2 Strategische overwegingen
De Zwitserse vaccinatiestrategie is nauw gebaseerd op de vaccinatiestrategie van de WHOWereldwijde Covid-19-vaccinatiestrategie in een veranderende wereld bij. De vaccinatiestrategie van de WHO dateert van juli 2022. Een nieuwe versie voor 2023 en verder is in voorbereiding.
De vaccinatiestrategie is gebaseerd op de eigenschappen van de beschikbare vaccins in relatie tot de heersende en veronderstelde eigenschappen van toekomstige virusvarianten en de ziekterisico's van specifieke bevolkingsgroepen. Het houdt niet alleen rekening met de individuele risico-batenanalyse, maar ook met de algemene sociale impact van de Covid-19- pandemie. De vaccinatie moet niet alleen het menselijk lijden in termen van morbiditeit en mortaliteit verminderen, maar ook helpen om de relevante sociale voorzieningsfuncties te waarborgen, de negatieve effecten op het sociale en culturele leven en onderwijs te minimaliseren en de economie te beschermen tegen grote schade.
Deze doelen moeten in de eerste plaats worden bereikt door de ziektelast die gepaard gaat met de Covid-19-pandemie te verminderen. Afhankelijk van de kenmerken van de ziekteverwekker en de eigenschappen van de beschikbare vaccins, zijn mogelijke vaccinatiedoelen in principe bescherming van de kudde, eliminatie van de ziekteverwekker of een hoge vaccinatiegraad voor individuele bescherming. In de Covid-19-pandemie kunnen de eerste twee vaccinatiedoelen niet worden gehaald met de tot nu toe beschikbare vaccins. Aan de andere kant is het wel zinvol om te streven naar een hoge vaccinatiegraad. Want hoe hoger de vaccinatiegraad, zeker bij de risicogroepen, hoe minder het gezondheidssysteem wordt belast door ernstige Covid 19 gevallen. Daarnaast beschrijft de WHO als een ander doel Versnel de ontwikkeling en beschikbaarheid van verbeterde vaccins die zorgen voor immuniteit en mogelijke bescherming tegen overdracht of zou moeten verbeteren.
Hierna definieert de Zwitserse vaccinatiestrategie de overkoepelende doelen voor de Covid-19- vaccinatie, evenals de individuele strategieën voor elke doelgroep en hun mogelijke prioritering. Er moet rekening worden gehouden met de epidemiologische situatie, internationale aanbevelingen en randvoorwaarden [12, 13], evenals met de bijzondere kenmerken van de Covid-19-situatie in Zwitserland en het Zwitserse gezondheidszorgsysteem.
Het vaccinatieadvies dat voortvloeit uit de vaccinatiestrategie stelt vaccinatieschema's vast voor de individuele bevolkingsgroepen. Het is gebaseerd op de momenteel overheersende virusvarianten, de effectiviteit en beschermingsduur van de vaccins bij de afzonderlijke doelgroepen en op de waargenomen immuniteit bij de bevolking.
Experts over de hele wereld verwachten dat SARS-CoV-2 op de lange termijn endemisch zal worden. Het virus zal dan ook niet weer verdwijnen, maar zal blijven leiden tot besmettingen in de bevolking. De meeste mensen hebben al enige immuniteit verworven door vaccinatie en/of infectie. Als gevolg hiervan kan worden verwacht dat Covid-19 niet permanent een onmiddellijke bedreiging voor de volksgezondheid zal vormen, zoals tijdens de pandemiefase. Individuele bevolkingsgroepen zullen echter een hoog risico blijven lopen.
Als endemische ziekte zal Covid-19 ook ernstige kuren en post-Covid-19-ziekten kunnen veroorzaken, vooral bij kwetsbare mensen.
De overgang naar een endemische situatie wordt binnen afzienbare tijd verwacht. Vooralsnog staat echter centraal hoe om te gaan met verdere epidemische SARS-CoV-2- golven veroorzaakt door nieuw opkomende varianten van het virus en hoe deze te bestrijden met de vaccins die nu en in de toekomst beschikbaar zullen zijn. . Vaccinatie als preventieve maatregel zal ook een centrale rol spelen in het langetermijnbeheer van SARS- Cov-2, waarbij publieke toegang en begrip van de preventieve maatregelen belangrijk zijn.
De maatregelen ter bescherming van de volksgezondheid zullen verschillen van die welke worden gebruikt bij pandemisch crisisbeheer tijdens de overgangsfase en gedurende de periode waarin Covid-19 zich heeft gevestigd als een endemische ziekte in Zwitserland.
Teststrategieën en casemanagement moeten worden aangepast aan de endemische situatie. De ziekte van mensen met een mogelijk ernstig verloop van Covid-19 moet in een vroeg stadium worden herkend en behandeld. Daarnaast moet laagdrempelige toegang tot behandeling mogelijk zijn.
doelstellingen
In overeenstemming met internationale aanbevelingen [13] streeft de vaccinatiestrategie drie doelen na in afnemende volgorde van belangrijkheid.
Primaire doelen van vaccinatie:
1. Het verminderen van de ziektelast, met name ernstige en dodelijke gevallen van Covid-19.
2. Zorgen voor gezondheidszorg.
3. Vermindering van de negatieve directe en indirecte gezondheids-, psychologische, sociale en economische effecten tijdens een Covid 19-pandemie.
1. Vermindering van de ziektelast, met name ernstige en dodelijke gevallen van Covid-19is een prioritair vaccinatiedoel, aangezien de Covid-19-pandemie leidde tot extra sterfte en duidelijke extra morbiditeit onder de bevolking (zie hoofdstuk 1.3). Mensen die een bijzonder risico lopen, dragen de grootste ziektelast en hebben een aanzienlijk verhoogd risico op ziekenhuisopname en overlijden [1–4]. Vaccinatie is de belangrijkste maatregel ter bescherming tegen ernstige ziekten, vooral bij mensen die een bijzonder risico lopen.
2. Zorgen voor gezondheidszorgis het tweede overkoepelende vaccinatiedoel. Enerzijds moet het zorgstelsel de ziektelast van Covid-19 aankunnen en anderzijds moet het beschikbaar blijven voor de Zwitserse bevolking voor alle ziekten en gezondheidsproblemen die niet door Covid-19 worden veroorzaakt -19. In principe biedt de vaccinatie een goede individuele bescherming tegen ernstige kuren. Afhankelijk van de epidemiologische situatie biedt vaccinatie echter geen enkele bescherming tegen infectie en overdracht. Zonder effectieve niet-farmaceutische maatregelen kan de ziektelast van Covid-19 daarom in bepaalde stadia leiden tot overbelasting van het zorgsysteem. Deze overbelasting wordt veroorzaakt door een groot aantal covid-19-patiënten die intramuraal en met name op de intensive care worden behandeld. Daarom kan het, afhankelijk van de epidemiologische situatie, noodzakelijk zijn naast vaccinatie niet-farmaceutische maatregelen te nemen. Het veiligstellen van de gezondheidszorg wordt bereikt door de ziektelast van Covid-19 te verminderen (zie doel 1) en door gezondheidswerkers in dienst te nemen. Dit vereist een optimale bescherming van de gezondheid van het personeel om het personeelsverzuim als gevolg van Covid-19 te verminderen. Om de algehele prestaties van het gezondheidszorgsysteem op peil te houden, mag het gebruik van de intensive care/intermediate care-afdelingen door Covid-19-patiënten een aanvaardbaar niveau niet overschrijden. Uitstel van niet-spoedeisende behandelingen in de ziekenhuizen moet pas op korte termijn worden overwogen. Het veiligstellen van de gezondheidszorg wordt bereikt door de ziektelast van Covid-19 te verminderen (zie doel 1) en door gezondheidswerkers in dienst te nemen. Dit vereist een optimale bescherming van de gezondheid van het personeel om het personeelsverzuim als gevolg van Covid-19 te verminderen. Om de algehele prestaties van het gezondheidszorgsysteem op peil te houden, mag het gebruik van de intensive care/intermediate care-afdelingen door Covid-19- patiënten een aanvaardbaar niveau niet overschrijden. Uitstel van niet-spoedeisende behandelingen in de ziekenhuizen moet pas op korte termijn worden overwogen. Het veiligstellen van de gezondheidszorg wordt bereikt door de ziektelast van Covid-19 te verminderen (zie doel 1) en door gezondheidswerkers in dienst te nemen. Dit vereist een optimale bescherming van de gezondheid van het personeel om het personeelsverzuim als gevolg van Covid-19 te verminderen. Om de algehele prestaties van het gezondheidszorgsysteem op peil te houden, mag het gebruik van de intensive care/intermediate care-afdelingen door Covid-19-patiënten een aanvaardbaar niveau niet overschrijden. Uitstel van niet-spoedeisende behandelingen in de ziekenhuizen moet pas op korte termijn worden overwogen. Om de algehele prestaties van het gezondheidszorgsysteem op peil te houden, mag het gebruik van de intensive care/intermediate care-afdelingen door Covid-19-patiënten een aanvaardbaar niveau niet overschrijden. Uitstel van niet-spoedeisende behandelingen in de ziekenhuizen moet pas op korte termijn worden overwogen. Om de algehele prestaties van het gezondheidszorgsysteem op peil te houden, mag het gebruik van de intensive care/intermediate care-afdelingen door Covid-19-patiënten een aanvaardbaar niveau niet overschrijden. Uitstel van niet-spoedeisende behandelingen in de ziekenhuizen moet pas op korte termijn worden overwogen.
3. Het verminderen van de negatieve directe en indirecte gezondheids-, psychologische, sociale en economische effecten van de Covid 19-pandemieis het derde overkoepelende vaccinatiedoel. Het behalen van doel 3 wordt ondersteund door het bereiken van doel 1 en 2 en, indien nodig, door niet-farmaceutische maatregelen, met name in bepaalde settings en bevolkingsgroepen. Afhankelijk van het effect van de beschikbare vaccins op de heersende virusvarianten kan dit vaccinatiedoel niet of slechts in beperkte mate worden gehaald.
Niet-farmaceutische maatregelen om de pandemie onder controle te krijgen, kunnen echter leiden tot grote economische problemen met dalende verkopen en existentiële bedreigingen (fabriekssluitingen, faillissementen, werktijdverkorting, enz.). Ze beperken ook het sociale en culturele leven en het onderwijs ernstig. Van het resulterende negatief
Gevolgen voor geestelijke gezondheid en welzijn (www.coronastress.ch ) worden met name adolescenten en jongvolwassenen getroffen (zie hoofdstuk 1.4). Niettemin kunnen niet- farmaceutische maatregelen noodzakelijk worden geacht vanwege de ziektelast en kunnen daarom worden aanbevolen of besteld.
Vaccinatie tegen Covid-19
Vaccinatie is van groot belang als primaire preventieve maatregel om de gezondheid en andere gevolgen van Covid-19 te verminderen. Door vaccinatie met de beschikbare vaccins kunnen grote delen van de bevolking een goede bescherming opbouwen tegen ernstige Covid-19-belopen (ziekenhuisopname en overlijden). Deze bescherming neemt in de loop van de tijd af, vooral voor BGP. In de eerste golven (oorsprongsvariant) beschermde de vaccinatie ook tot op zekere hoogte tegen infectie en overdracht, terwijl de effectiviteit van de vaccinatie tijdens latere golven (omicronvarianten) met name beperkt bleef tot bescherming tegen ernstige kuren. Vaccinatie tegen de omicron-varianten kan daarentegen nauwelijks bescherming bieden tegen symptomatische infecties en heeft slechts een verwaarloosbare bescherming tegen overdracht.
Vaccins goedgekeurd in Zwitserland (vanaf november 2022):Zes vaccins met drie verschillende vaccintechnologieën ter voorkoming van Covid-19 19 goedgekeurd, aanbevolen en beschikbaar. In de vaccins van Moderna (Spikevax®EnSpikevax Bivalent Origineel / Omicron®BA.1) en Pfizer/BioNTech (Gemeenschap®EnGemeenschap®Bivalent Origineel / Omicron BA.1) zijn zogenaamde mRNA-vaccins. Het Johnson & Johnson-vaccin ( Covid-19 Vaccin Janssen®) is een adenoviraal vectorvaccin.Nuvaxovid®van Novavax is een eiwitgebaseerd vaccin. Alle vaccins zijn gebaseerd op de presentatie van het spike-eiwit (Wuhan-variant en, in het geval van bivalenten, ook de Omicron-variant). De exacte doseringen en gedetailleerde informatie over effectiviteit, veiligheid en beschermingsduur zijn verkrijgbaar bij devaccinatie aanbeveling verwijderd worden.
Tabel 1: Goedgekeurde Covid-19-vaccins in Zwitserland (vanaf november 2022).
Vaccin
technologie
Comirnaty®
(Pfizer/BioNTech)
mRNA-vaccin, monovalent
Comirnaty® Bivalent Origineel / Omicron BA.1
(Pfizer/BioNTech)
mRNA-vaccin, bivalent
Spikevax®
(modern)
mRNA-vaccin, monovalent
Spikevax® Bivalent Origineel / Omicron BA.1
(modern)
mRNA-vaccin, bivalent
Covid-19 Vaccin Janssen®
(Johnson & Johnson)
Adenoviraal vectorvaccin, monovalent
Nuvaxovid®
(Novavax)
adjuvans spike eiwit gebaseerd
Vaccin, monovalent
In Zwitserland werden voornamelijk de vaccins op basis van de nieuwe mRNA-technologie gebruikt en werden ook als eerste goedgekeurd. De later goedgekeurde vector- en eiwitvaccins werden aanvankelijk aanbevolen als alternatief voor mensen die om medische redenen geen mRNA-vaccins konden krijgen of
omdat deze mRNA-vaccins weigerden. Sinds het najaar van 2022 wordt het goedgekeurde eiwitvaccin algemeen aanbevolen voor boostervaccinaties.
De mRNA-vaccins bieden de mogelijkheid om zich relatief snel aan nieuwe of meerdere virusvarianten aan te passen en in grote hoeveelheden te produceren. Dit kan een voordeel zijn met betrekking tot het uiterlijk van nieuwe varianten. Ook kunnen vaccins (zoals Nuvaxovid) worden ingezet, waarvan de effectiviteit minder afhankelijk is van de virusvariant en daardoor een bredere bescherming kunnen bieden.
Aanpak om vaccinatiedoelen te behalen
Om de overkoepelende vaccinatiedoelen 1-3 te behalen wordt een doelgroepgerichte vaccinatiestrategie gevolgd.
De volgorde van doelgroepen in Tabel 2 is gebaseerd op de ziektelast per doelgroep en de geschatte bijdrage van vaccinatie aan de overall immunisatiedoelen. Dit tegen de achtergrond van de huidige epidemiologische situatie en immuniteit bij de Zwitserse bevolking.
Ook moet de structuur een prioritering laten zien, bijvoorbeeld in het geval van een vaccintekort of met betrekking tot het tijdstip van toediening van de vaccinatie voor de best mogelijke bescherming tijdens een infectiegolf.
De oorspronkelijke versie van deze tabel (zie bijlage 1) hield ook rekening met de situatie dat de vaccins zeer effectief zijn in het verminderen van alle symptomatische SARS-CoV-2- infecties (niet alleen ernstige kuren) en overdracht en omvat zeven doelgroepen. Onder omstandigheden, zoals in het najaar van 2022, waarbij de effectiviteit van het terugdringen van infecties en/of overdracht niet meer of slechts zeer laag is, kunnen bepaalde doelgroepen worden gecombineerd of uitgesloten van een lopend vaccinatieadvies. In het najaar van 2022 ligt de focus dan ook nog maar op twee doelgroepen. Naast deze doelgroepen kan het vaccinatieadvies andere groepen mensen in staat stellen toegang te krijgen tot een vaccinatie.
Tabel 2: Doelstelling, toegewezen doelgroepen met specifieke vaccinatiedoelen en bijbehorende vereiste vaccineigenschappen.
objectief
Doelgroepen1
(hiërarchische volgorde)
specifiek Doelen Per
groep
nodig
Vaccin- Kenmerken
meer individueel
Bescherming van BGP's
voor zwaar hellingen en sterfgevallen; onderhoud gezondheid Zorg,
Zorg En
Onderhouden van de BGP
1) Speciaal kwetsbare mensen (BGP):
Volwassenen ≥ 65
jaren
Mensen 16-64 jaar met bepaalde chronisch
ziekten en
verdere voorwaarden
(zie categorielijst)
Directe bescherming van Gevaccineerd tegen ernstig gradiënten (vermindering/voorkoming van ziekenhuisopname en sterfgevallen)
Effectief bij ouderen mensen en mensen met comorbiditeiten.
voorkomen moeilijker Ziekte.
1 Definitie doelgroepen en aantal personen per groep, zie bijlage 2.
objectief
Doelgroepen1
(hiërarchische volgorde)
specifiek Doelen Per
groep
nodig Vaccin- Kenmerken
2)
gezondheidswerkers
met patiëntencontact
En
verzorgend personeel door BGP
a) Directe bescherming van de gevaccineerde tegen zeldzaam
ernstige hellingen
b) Zorgen voor de gezondheidszorg (Vermindering van zorg of werkverlies door ziekten van Covid-19)
effectiviteit voor
vermindering van
zwaar ziekten en dus van
ziekenhuisopname
vanwege Covid-19.
Althans kleintjes afname
meer symptomatisch
infecties (reductie
verlies van werk)
3 Internationale conformiteit van de nationale vaccinatiestrategie
De vaccinatiestrategie, de overkoepelende vaccinatiedoelen en de prioritering van de doelgroepen in Zwitserland voldoen aan de aanbevelingen van de WHO [12, 13].
Dit houdt in dat prioriteit wordt gegeven aan het geven van toegang tot vaccinatie aan bijzonder kwetsbare en oudere mensen en het vervolgens uitbreiden naar andere bevolkingsgroepen.
Zwitserland erkent (complete) vaccinatiereeksen met door de WHO erkende vaccins (WHO- lijst voor gebruik in noodgevallen ). Aanbevelingen voor het afronden van een vaccinatiereeks om medisch gezien de best mogelijke vaccinatiebescherming te waarborgen, staan beschreven in het vaccinatieadvies.
4 Implementatie van de vaccinatiestrategie
Implementatie in de kantons en de rol van de Confederatie
De kantons zijn verantwoordelijk voor de uitvoering van de vaccinatiestrategie en de vaccinatieadviezen. Met name de kantons zijn verantwoordelijk voor een passend vaccinatieaanbod om op een laagdrempelige, efficiënte en tijdige manier te kunnen voldoen aan de vraag naar Covid-19-vaccinaties. Vraagbevordering is ook de verantwoordelijkheid van de kantons.
De Confederatie ondersteunt de kantons bij de uitvoering op verschillende niveaus. De aankoop van de vaccins tegen Covid-19 en de logistieke globale distributie naar de kantons wordt sinds het begin van de pandemie uitgevoerd door de federale overheid. Op langere termijn zullen inkoop en logistiek echter overgaan naar de standaardstructuren van de zorg.
De Confederatie ondersteunt de kantons ook door voorlichtingsmateriaal over Covid-19- vaccinatie te verstrekken aan het grote publiek en professionals. De federale overheid ontwikkelt ook voorlichtingscampagnes over Covid-19-vaccinatie om de bevolking te sensibiliseren en de vraag te stimuleren.
Implementatie monitoring
De implementatie van de vaccinatieadviezen voor Covid-19-vaccinatie wordt opgevolgd en geanalyseerd met specifieke monitoring. Op basis van de Epidemieënwet (Art. 24 lid 2 EpG en Art. 36 EpV en Art. 40 EpV) stelt het FOPH, na overleg met de kantons, de
te verzamelen gegevens (minimale dataset) en de methodologie voor documentatie en monitoring. Op basis van geaggregeerde gegevens uit de documentatie van de uitgevoerde Covid-19-vaccinaties wordt de ontwikkeling van de vaccinatieactiviteit en de acceptatie van de vaccinatie bij de verschillende doelgroepen nauwkeurig en tijdig elektronisch verwerkt. Het doel van de monitoring is het monitoren van de huidige ziektelast en het vaccinatieproces om daaruit maatregelen te kunnen afleiden. Vooral in tijden van crisis is het van belang om landelijke real-time data (o.a. IPS en ziekenhuizen) te integreren om tijdig passende maatregelen te kunnen nemen. Relevante indicatoren voor vaccinatie in Zwitserland staan op de agendaBAG-dashboard openbaar.
5 Ethische overwegingen en acceptatiekwesties
Ethische aspecten (zie hoofdstuk 5.1) en vaccinatieacceptatie (zie hoofdstuk 5.2) zijn van groot belang bij de Covid-19-vaccinatiestrategie en het behalen van de overkoepelende vaccinatiedoelen. Enerzijds moeten noodzakelijke prioriteringen (bv. bij het begin van een pandemie wanneer slechts een beperkte hoeveelheid vaccin beschikbaar is) ethisch verantwoord zijn; anderzijds is een hoge vaccinatieacceptatie noodzakelijk voor een effectieve doelgroepvaccinatiestrategie (zie hoofdstuk 2.3). Het feit dat vaccinatie vrijwillig is (zie hoofdstuk 5.3) is een belangrijk uitgangspunt en draagt bij aan een goede acceptatie van vaccinatie.
Hetzelfde geldt voor de overname van kosten door de federale overheid (zie hoofdstuk 5.4).
Ethische overwegingen
De strategische overwegingen die in hoofdstuk 2 worden gepresenteerd, volgen de aanbevelingen van de WHO voor de toewijzing en prioritering van vaccins. Deze aanbevelingen zijn op hun beurt gebaseerd op de argumenten van erkende ethiekdeskundigen [14].
In het kader van de pandemieplanning met focus op griep is in 2018 een literatuuranalyse opgesteld als onderdeel van een prioriteringslijst en voor het berekenen van quota in opdracht van de BAG [15]. In deze studie werd het ethische en rechtvaardigheidstheoretische discours verwerkt. Er konden in totaal 17 ethische criteria worden afgeleid over hoe medische diensten eerlijk kunnen worden verdeeld onder omstandigheden van schaarste. Deze kunnen worden onderverdeeld in vijf klassen: (1) gelijkheidsbeginsel, (2) begunstigen van de slechtst af (behoeftebeginsel), (3) maximaliseren van het totale nut (utilitarisme-beginsel), (4) bevorderen van sociaal nut, en (5) combinatie van criteria.
Voor de situatie van een tekort aan vaccin of vaccinatiemogelijkheden, zoals werd verwacht toen het vaccin eind 2020 in de pandemie beschikbaar kwam, maar ook weer kan optreden afhankelijk van de ontwikkeling, moet er prioritering worden gegeven. Bijlage 3 geeft de beoogde prioritering en de onderliggende ethische principes weer.
Op dit punt moet worden opgemerkt dat er zowel een sociaal-psychologisch als een ethisch perspectief bestaat op kwesties van prioritering onder omstandigheden van schaarste, die in wezen kwesties van rechtvaardigheid zijn. Terwijl het ethisch perspectief zichzelf ziet als normstellend (bv. "hoe zou een rechtvaardige verdeling eruit moeten zien"), is het sociaal- psychologische perspectief gericht op het observeren van de perceptie van rechtvaardigheid (bv. "hoe ziet een verdeling die de bevolking als eerlijk beschouwt eruit" ). Idealiter vallen ethische argumenten samen met de perceptie van rechtvaardigheid. Dit is echter niet altijd het geval [12] en kan leiden tot problemen bij de acceptatie van bepaalde prioriteringen.
Empirische voorkeursstudies over de toewijzing van schaarse medische diensten bij een pandemie geven aan dat de bevolking vasthoudt aan het principe van "de ziekste het eerst".
uitdrukking van het behoeftenbeginsel [14] hecht zeer veel belang aan billijkheid [16, 17] (zie hoofdstuk 5.2).
Covid-19 zal naar verwachting op langere termijn een endemische ziekte worden. Covid-19 zal constant aanwezig zijn met wisselende incidentie, mogelijk ook met epidemische uitbraken. De vraag die vanuit ethisch oogpunt opkomt is de volgende: Komt er weer schaarste en daarmee ook verdelings- en prioriteringsvraagstukken? Volgens de huidige stand van kennis is dit g
10 Bijlage 4: Meer gedetailleerde informatie over de rechtsgrondslag
op recept mogen gebruiken, is een kantonnale vergunning
vereist. Het is de verantwoordelijkheid van de betrokken beroepsbeoefenaren hoe zij hun
professionele zorgplicht vervullen (zie art. 3 en 26 HMG; art. 40 Wet op de medische
beroepen [MedBG]; art. 16 Wet op de medische beroepen [GesBG]). Alle beschikbare
informatie moet in aanmerking worden genomen.
Een ander centraal onderdeel is de informatieplicht en het verkrijgen van toestemming van de
patiënt. De bevoegde specialist moet informatie geven over de Covid-19-vaccinatie en de risico's en
bijwerkingen ervan, op een zodanige manier dat mensen die zich willen laten vaccineren hun
geïnformeerde toestemming kunnen geven. De informatie is gebaseerd op de inhoud van de
informatie voor beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg en bevat ook informatie over eventueel
off-label gebruik. Het is belangrijk dat degenen die zich willen laten vaccineren, alle benodigde
informatie krijgen in het kader van de voorlichting, zodat zij de voor- en nadelen kunnen afwegen en
een vrije keuze kunnen maken voor of tegen de vaccinatie (geïnformeerde toestemming). De
verstrekte informatie en toestemming moeten worden gedocumenteerd.
De kantons zijn verantwoordelijk voor het toezicht op de beroepsuitoefening van de specialisten.
In het algemeen kan echter worden gesteld dat de verantwoordelijke medisch specialist ofwel
zelf een vaccinatie kan uitvoeren, ofwel deze kan laten uitvoeren door assistenten onder hun
toezicht. Hoewel de toediening van een vaccin kan worden gedelegeerd aan bijvoorbeeld
opgeleide personen (zoals zorgprofessionals, medische assistenten of paramedici), blijft de
verantwoordelijkheid voor het uitvoeren van de vaccinatie altijd bij de verantwoordelijke
specialist. De verantwoordelijke specialist kan de informatieplicht ook delegeren (zie SAMSrichtlijnen
"Rechtsgrondslag in de dagelijkse medische praktijk"9). Niettemin blijft hij of zij
verantwoordelijk voor de opheldering in het kader van de zorgplicht. Dit komt ook tot uiting in
de aansprakelijkheid van de verantwoordelijke specialist voor hun assistenten (Art. 101 OR). De
veiligheid van de patiënt moet te allen tijde worden gegarandeerd. Dit is vooral belangrijk vanuit
het oogpunt van aansprakelijkheid.
Bij de kantonale uitvoering van de vaccinatie moet de wijze waarop de vaccinatie wordt
uitgevoerd (vaccinatiecentrum, mobiel vaccinatieteam, arts, apotheker, verpleegkundige
etc.) door het kanton worden geregeld.
Wanneer is er sprake van vaccinatieschade?
Juridisch gezien rechtvaardigt niet elke vaccinatiereactie (bijv. lokale reacties op de
injectieplaats, spierpijn, gewrichtspijn, hoofdpijn) of ongewenste bijwerking (bijv. verhoogde
prikkelbaarheid) vaccinatieschade en daarmee aansprakelijkheid voor de fabrikant of het
vaccinatiecentrum .
Ernstige gevolgschade door vaccinaties wordt gedefinieerd als langdurige of ernstige
gezondheidsschade die schade (dwz verlies van vermogen) veroorzaakt aan de
gevaccineerde persoon.
0 Comments