Het Bondgenootschap staat voor een reeks uitdagingen in opkomende conflictgebieden. Deze domeinen kunnen ontstaan door de introductie van nieuwe en disruptieve technologieën. De domeinen ruimte en cyber kwamen bijvoorbeeld voort uit ontwikkelingen op het gebied van raketten, satellieten, computers, telecommunicatie en internettechnologieën. Het steeds wijdverbreide gebruik van sociale media, sociale netwerken, sociale berichten en technologieën voor mobiele apparaten maakt nu een nieuw domein mogelijk: cognitieve oorlogsvoering.
In cognitieve oorlogsvoering wordt de menselijke geest het slagveld. Het doel is om niet alleen te veranderen wat mensen denken, maar ook hoe ze denken en handelen. Met succes ingezet, vormt en beïnvloedt het individuele en groepsovertuigingen en gedragingen om de tactische of strategische doelstellingen van een agressor te bevorderen. In zijn extreme vorm heeft het de potentie om een hele samenleving te breken en te fragmenteren, zodat het niet langer de collectieve wil heeft om weerstand te bieden aan de bedoelingen van een tegenstander. Een tegenstander zou een samenleving kunnen onderwerpen zonder zijn toevlucht te nemen tot regelrechte dwang of dwang.
De doelen van cognitieve oorlogsvoering kunnen beperkt zijn, met een korte tijdshorizon. Of ze kunnen strategisch zijn, met campagnes die in de loop van decennia zijn gelanceerd. Een enkele campagne zou zich kunnen richten op het beperkte doel om een militaire manoeuvre te voorkomen zoals gepland, of om de wijziging van een bepaald openbaar beleid af te dwingen. Verschillende opeenvolgende campagnes zouden kunnen worden gelanceerd met de langetermijndoelstelling om hele samenlevingen of allianties te ontwrichten, door twijfels over het bestuur te zaaien, democratische processen te ondermijnen, burgerlijke onlusten te veroorzaken of separatistische bewegingen aan te wakkeren.
Gecombineerde armen
In de vorige eeuw resulteerde de innovatieve integratie van mobiele infanterie, bepantsering en lucht in een nieuwe en aanvankelijk onweerstaanbare manier van manoeuvreren. Tegenwoordig integreert cognitieve oorlogsvoering cyber-, informatie-, psychologische en social engineering-mogelijkheden om zijn doelen te bereiken. Het maakt gebruik van internet en sociale media om invloedrijke individuen, specifieke groepen en grote aantallen burgers selectief en serieel in een samenleving te targeten.
Het probeert twijfel te zaaien, tegenstrijdige verhalen te introduceren, meningen te polariseren, groepen te radicaliseren en hen te motiveren tot handelingen die een anders hechte samenleving kunnen ontwrichten of fragmenteren. En het wijdverbreide gebruik van sociale media en technologieën voor slimme apparaten in de lidstaten van de Alliantie kan hen bijzonder kwetsbaar maken voor dit soort aanvallen.
Het Cognitieve Domein is een nieuwe concurrentieruimte, voorbij het land-, zee-, lucht-, cybernetisch en ruimtelijk domein.
© NAVO-innovatiehub
Nepnieuws niet vereist
Het is nuttig op te merken dat valse informatie of nepnieuws niet vereist zijn om de doelstellingen van cognitieve oorlogsvoering te bereiken. Een gênant overheidsdocument, gehackt uit het e-mailaccount van een ambtenaar, anoniem gelekt naar een site voor het delen van sociale media, of selectief uitgelekt naar oppositiegroepen in een sociaal netwerk, is voldoende om onenigheid te veroorzaken.
Een social messaging-campagne die de passies van online influencers aanwakkert, kan ervoor zorgen dat controverses viraal gaan. Social media groepen kunnen gemotiveerd zijn om demonstraties te organiseren en de straat op te gaan. Officiële ontkenningen of dubbelzinnige reacties van het publiek in deze omstandigheden kunnen tot verwarring en twijfel leiden of tegenstrijdige verhalen bij segmenten van de bevolking verankeren.
Hoewel nep-accounts op sociale media en bots voor automatische berichten deze dynamiek kunnen vergroten, zijn ze niet vereist. (Uit een recent MIT-onderzoek bleek dat alleen al de emoties van verrassing en walging ervoor zorgen dat berichten viraal gaan - en dat reguliere gebruikers, niet bots, ze snel opnieuw verzenden.)
Onze slimme apparaten
Een papieren exemplaar van uw favoriete krant weet niet welke nieuwsberichten u het liefst leest. Maar uw tabletcomputer wel. De advertentie die u in de krant zag, weet niet dat u naar de winkel ging om te kopen waarvoor werd geadverteerd; uw smartphone wel. Het hoofdartikel dat je leest weet niet dat je het enthousiast hebt gedeeld met enkele van je beste vrienden. Je sociale netwerksysteem doet dat wel.
Onze sociale media-applicaties houden bij wat we leuk vinden en geloven; onze smartphones houden bij waar we heen gaan en met wie we tijd doorbrengen; onze sociale netwerken houden bij met wie we omgaan en wie we uitsluiten. En onze zoek- en e-commerceplatforms gebruiken deze trackinggegevens om onze voorkeuren en overtuigingen om te zetten in actie - door prikkels aan te bieden om ons aan te moedigen dingen te kopen die we anders misschien niet hadden gekocht.
Tot dusver hebben consumentenorganisaties de voordelen gezien en geaccepteerd. De tabletcomputer geeft ons nieuwsberichten waarvan hij weet dat we ze leuk zullen vinden, omdat hij ons bezig wil houden. Er worden advertenties getoond die aansluiten bij onze smaak, gebaseerd op onze eerdere aankopen. Coupons verschijnen op onze smartphone om ons aan te moedigen te stoppen bij de winkel die, door een schijnbaar toeval, al op onze huidige route ligt. Sociale netwerken presenteren meningen waar we het van harte mee eens zijn. De vrienden in onze sociale netwerkkringen delen deze mening ook, want degenen die dat niet doen, worden stilletjes "ontvriend" of gaan alleen weg.
Kortom, we bevinden ons steeds meer in comfortabele bubbels, waar onsmakelijke of verontrustende nieuwsberichten, meningen, aanbiedingen en personen snel worden uitgesloten – als ze al verschijnen. Het gevaar is dat de samenleving in het algemeen uiteenvalt in veel van dergelijke bubbels, elk op een gelukzalige manier gescheiden van de andere. En terwijl ze uit elkaar drijven, is de kans groter dat ze worden gestoord of geschokt wanneer ze in contact komen.
De reguliere drukte en commercie van het openbare plein, het open debat in een openbaar forum, het gevoel van een common res publica (public affairs) van een pluralistische samenleving - deze matigende invloeden kunnen verzwakt en afgezwakt worden, en onze gevoeligheden kunnen gemakkelijker worden verstoord. Wat ooit een levendige open samenleving was, wordt in plaats daarvan een verzameling van meerdere gesloten micro-samenlevingen die samenleven in hetzelfde territorium, onderhevig aan breuk en wanorde.
Onze verzwakte geest
Onze cognitieve vaardigheden kunnen ook worden verzwakt door sociale media en slimme apparaten. Het gebruik van sociale media kan de cognitieve vooroordelen en aangeboren beslissingsfouten die worden beschreven in het boek Thinking, Fast and Slow van de Nobelprijswinnaar Daniel Kahneman, versterken.
Nieuwsfeeds en zoekmachines die resultaten weergeven die aansluiten bij onze voorkeuren, vergroten de voorkeur voor bevestiging, waarbij we nieuwe informatie interpreteren om onze vooropgezette overtuigingen te bevestigen. Apps voor sociale berichten werken gebruikers snel bij met nieuwe informatie, waardoor recentheidsbias ontstaat, waarbij we het belang van recente gebeurtenissen zwaarder wegen dan die uit het verleden. Sociale netwerksites zorgen voor social proofing, waarbij we de acties en overtuigingen van anderen nabootsen en bevestigen om in onze sociale groepen te passen, die echokamers van conformisme en groepsdenken worden.
Het snelle tempo van berichten en persberichten, en de waargenomen behoefte om er snel op te reageren, stimuleert "snel denken" (reflexief en emotioneel) in tegenstelling tot "langzaam denken" (rationeel en oordeelkundig). Zelfs gevestigde en gerenommeerde nieuwsuitzendingen plaatsen nu emotionele koppen om de virale verspreiding van hun nieuwsartikelen aan te moedigen.
Mensen besteden minder tijd aan het lezen van hun inhoud, zelfs als ze deze vaker delen. Sociale berichtensystemen zijn geoptimaliseerd om korte fragmenten te verspreiden die vaak belangrijke context en nuance weglaten. Dit kan de verspreiding van zowel opzettelijk als onopzettelijk verkeerd geïnterpreteerde informatie of schuine verhalen vergemakkelijken. De beknoptheid van posts op sociale media, in combinatie met opvallende visuele beelden, kan ervoor zorgen dat lezers de motieven en waarden van anderen niet begrijpen.
Cognitieve oorlogsvoering integreert cyber-, informatie-, psychologische en social engineering-mogelijkheden om zijn doelen te bereiken.
© Root Info Solutions
De behoefte aan bewustzijn
Het voordeel in cognitieve oorlogsvoering gaat naar hem die als eerste beweegt en de tijd, plaats en middelen van het offensief kiest. Cognitieve oorlogsvoering kan worden gevoerd met behulp van een verscheidenheid aan vectoren en media. Door de openheid van sociale-mediaplatforms kunnen tegenstanders zich gemakkelijk richten op individuen, geselecteerde groepen en het publiek via sociale berichten, sociale media-beïnvloeding, selectieve vrijgave van documenten, het delen van video's, enz. Cybermogelijkheden maken het gebruik van speervissen, hacken en volgen van individuen en sociale netwerken.
Een goede verdediging vereist op zijn minst het besef dat er een cognitieve oorlogscampagne gaande is. Het vereist het vermogen om te observeren en te oriënteren voordat besluitvormers kunnen beslissen om te handelen. Technologische oplossingen kunnen de middelen bieden om een aantal belangrijke vragen te beantwoorden: Is er een campagne gaande? Waar is het ontstaan? Wie voert het uit? Wat zouden de doelen ervan kunnen zijn? Ons onderzoek geeft aan dat er patronen van dergelijke campagnes zijn die zich herhalen en kunnen worden geclassificeerd. Ze kunnen zelfs "handtekeningen" verstrekken die uniek zijn voor specifieke actoren en die kunnen helpen om ze te identificeren.
Een bijzonder nuttige technologische oplossing kan een monitoring- en waarschuwingssysteem voor cognitieve oorlogsvoering zijn. Een dergelijk systeem zou kunnen helpen om cognitieve oorlogsvoeringcampagnes te identificeren wanneer ze zich voordoen, en om ze te volgen terwijl ze vorderen. Het kan een dashboard bevatten dat gegevens van een breed scala aan sociale media, uitzendmedia, sociale berichten en sociale netwerksites integreert. Dit zou geografische en sociale netwerkkaarten weergeven die de ontwikkeling van verdachte campagnes in de loop van de tijd laten zien.
Door de locaties, zowel geografisch als virtueel, te identificeren waar posts, berichten en nieuwsartikelen op sociale media vandaan komen, de onderwerpen die worden besproken, sentimenten en taalkundige identifiers, het tempo van releases en andere factoren, kan een dashboard verbanden en herhalende patronen onthullen. Koppelingen tussen sociale media-accounts (bijvoorbeeld aandelen, opmerkingen, interacties) en hun timing konden worden waargenomen. Het gebruik van machine learning en patroonherkenningsalgoritmen zou kunnen helpen om opkomende campagnes snel te identificeren en classificeren zonder menselijke tussenkomst.
Een dergelijk systeem zou real-time monitoring mogelijk maken en tijdige waarschuwingen geven aan de besluitvormers van de NAVO en het Bondgenootschap, en hen helpen passende reacties te formuleren op campagnes wanneer deze opkomen en evolueren.
Overwegingen over veerkracht
Sinds de begindagen van het Bondgenootschap heeft de NAVO een essentiële rol gespeeld bij het bevorderen en verbeteren van de civiele paraatheid van haar lidstaten. Artikel 3 van het oprichtingsverdrag van de NAVO stelt het principe van veerkracht vast, dat vereist dat alle Bondgenootschappelijke lidstaten “hun individuele en collectieve capaciteit om gewapende aanvallen te weerstaan te behouden en ontwikkelen”. Dit omvat het ondersteunen van de continuïteit van de overheid en het leveren van essentiële diensten, waaronder veerkrachtige civiele communicatiesystemen.
Enkele belangrijke overwegingen voor de NAVO op dit moment zijn hoe het beste het voortouw kan worden genomen bij het definiëren van cognitieve aanvallen, hoe de Bondgenootschappelijke leden kunnen helpen het bewustzijn te behouden en hoe robuustere civiele communicatie-infrastructuren en openbare onderwijskaders te ondersteunen om het vermogen om weerstand te bieden aan en reageren.
0 Comments