China's greep naar de macht (en de ruimte) DEEL 3

DAVID O. SHULLMAN 31-mrt-2020

De afgelopen twee weken heeft de Servische president de Chinese president Xi Jinping geprezen als zijn "broer" en de Chinese vlag gekust , terwijl leiders in Afrika en Latijns-Amerika de vrijgevigheid van China uitbundig hebben geprezen. De Chinese regering heeft het afgelopen jaar een reeks grotendeels ineffectieve pogingen ondernomen om de wereldwijde verhalen te manipuleren over het hardhandig optreden tegen democratieprotesten in Hong Kong en de detentie van meer dan een miljoen Oeigoeren en andere moslimminderheden. De heersende Chinese Communistische Partij (CCP) onderneemt nu haar meest gedurfde poging tot nu toe om de internationale percepties vorm te geven, op zoek naar een zachte machtsoverwinning uit een pandemie die ze zelf heeft veroorzaakt .

Het gebruik door Peking van de COVID-19-crisis om zichzelf te positioneren als een verantwoordelijke wereldleider is niet alleen het toppunt van chutzpah, maar ook een duidelijke markering van een nieuwe fase in China's manipulatie van de wereldwijde informatieruimte.

De CCP maakt gebruik van een propaganda- en desinformatieblitz, niet alleen om haar reputatie te beschermen, maar ook om in de aanval te gaan. Chinese leiders lijken hun manipulatie van het wereldwijde verhaal en de levering van medische apparatuur aan landen die zwaar door COVID-19 zijn getroffen, in hun concrete voordeel te vertalen, onder meer door voordelige investeringsovereenkomsten met de Europese Unie en individuele landen. Leveringen van ventilatoren, maskers en virustestkits – waarvan er vele mogelijk niet goed werken – kunnen onder druk komen te staan ​​​​voor landen die aarzelen om de Chinese voorwaarden over te nemen , of Huawei-apparatuur integreren in hun 5G-infrastructuur.

De manipulatie door de CCP van de huidige crisis is echter slechts één uiting van haar bredere impact op de fundamentele relatie tussen informatie, regeringen en bevolkingsgroepen in landen over de hele wereld. China exporteert zijn autoritaire benadering van informatiecontrole en versterkt het idee dat alle soorten regimes het recht hebben om hun soevereine informatieruimten te manipuleren of zelfs te sluiten om hun heerschappij te beschermen.

Deze obsessie met het behouden van controle over informatie is precies de benadering die de huidige pandemie heeft veroorzaakt. Het monddood maken door de Chinese regering van degenen die alarm sloegen over COVID-19 en het onderdrukken van kritisch onderzoek , vertraagden interventies die de verspreiding van het virus aanzienlijk hadden kunnen verminderen. Door diezelfde obsessie te zaaien in fragiele democratieën en autocratische naties over de hele wereld - en de instrumenten te delen om ernaar te handelen - vergroot de CCP de kans op toekomstige transnationale crises.

Peking staat klaar om te profiteren van de toenemende uitdagingen waarmee regeringen over de hele wereld worden geconfronteerd als gevolg van COVID-19, door autoritaire methoden te promoten bij leiders die gefrustreerde burgers willen kalmeren of beheersen. De Verenigde Staten moeten de inspanningen van China tegengaan door de steun voor democratische oplossingen voor die uitdagingen te verdubbelen, het succes van democratieën als Taiwan en Zuid-Korea te onderstrepen bij het reageren op het virus, en aan te tonen dat democratieën het best geplaatst zijn om hun economieën en samenlevingen nieuw leven in te blazen in de nasleep van deze crisis.

Popularisering van autocratie, devaluatie van de waarheid

Van Cambodja tot Servië tot Oeganda , China biedt grootschalige trainingen aan over het manipuleren van de publieke opinie, het censureren en bewaken van journalisten en maatschappelijke activisten, en het implementeren van CCP-achtig cyberbeveiligingsbeleid. De Chinese regering inspireert een groeiend aantal regeringen – waaronder Vietnam, Kameroen en de Democratische Republiek Congo – om hun internet beter te controleren en zelfs af te sluiten om hun greep op de macht te behouden. Illiberale leiders verwerven de technologie en knowhow om individuen die het officiële verhaal in twijfel trekken, te monitoren en aan te pakken, zoals de CCP deed met COVID-19- klokkenluiders Li Wenliang en Ai Fen in Wuhan. China's groeiende invloed opnieuwsproductie en -inhoud in het buitenland ondermijnt ook democratisch bestuur en mediavrijheid.

In wezen exporteert China het idee dat de enige legitieme informatie - binnen de landsgrenzen, in de internationale media en van internationale instellingen - die informatie is die de machthebbers geschikt achten voor hun voortdurende heerschappij. Om George Orwell te parafraseren: het wordt steeds minder winstgevend om waarheden te spreken en te schrijven die niet stroken met de officiële regeringsverhalen.

China's model van informatiecontrole is aantrekkelijk voor critici van de democratie, voor wie Peking's aanpak van de COVID-19-pandemie – vol met mensenrechtenschendingen – lijkt een ander bewijs voor autoritarisme. China's aangescherpte greep op zijn media, internet en het maatschappelijk middenveld is een inspiratie voor onliberale leiders die onzeker zijn in hun populaire legitimiteit en bang zijn voor een open debat onder hun eigen burgers. Het optreden van de CCP heeft mediakanalen en belangengroepen die de Chinese regering verantwoordelijk hielden voor de SARS-uitbraak in 2003 en die de noodklok over COVID-19 hadden kunnen luiden, stilgelegd of het zwijgen opgelegd .

Toekomstige klokkenluiders het zwijgen opleggen 

Er zijn tastbare risico's voor het mogelijk maken van informatiecontroles door China in een groeiend aantal landen, waarvan elk de plaats zou kunnen zijn van de volgende transnationale crisis. In veel gevallen verergert de steun van China aan autoritaire leiders de problemen met de informatiestroom die inherent zijn aan een niet-democratische heerschappij.

Autocratische regeringen ontvangen minder snel informatie die cruciaal is om beginnende gezondheids- en andere crises uit te roeien, omdat, zoals gebeurde in Wuhan tijdens de begindagen van COVID-19, lagere functionarissen vrezen voor de gevolgen van het delen van slecht nieuws. Het laboratorium in Shanghai dat begin januari voor het eerst de COVID-19-genoomsequentie publiceerde, kreeg snel de opdracht om te sluiten voor ‘rectificatie’, wat het onderzoek van wetenschappers om de uitbraak onder controle te houden , belemmerde. Omdat ze onzeker zijn over de legitimiteit van hun heerschappij, zullen autoritaire leiders ook vaker leden van de media het zwijgen opleggen en voorkomen dat ze kritieke informatie opgraven die zou kunnen helpen om grote problemen te voorkomen.

Autoritaire leiders zijn ook minder geneigd om essentiële informatie met andere landen te delen, observatie en hulp van buitenlandse experts toe te staan , of internationaal samen te werken om opkomende crises in de kiem te smoren. China hield eind december informatie achter over de verspreiding van het virus in de gemeenschap en informeerde de Wereldgezondheidsorganisatie pas bijna drie weken later. De wereldwijde instelling heeft een gloeiend oordeel gegeven over China's "transparantie" bij het omgaan met de crisis, en roept vragen op over de invloed van China op de organisatie. Ondertussen blokkeert China de toegang van Taiwanaan de Wereldgezondheidsorganisatie betekende dat de rapporten van Taiwan over de verspreiding onder gemeenschappen niet werden ingevoerd in het wereldwijde volksgezondheidssysteem; de directeur-generaal van de organisatie weigerde vorige week om zelfs maar de effectiviteit van de Taiwanese reactie op de pandemie te bespreken. Bovendien zijn gegevens die worden gedeeld door autoritaire regimes zoals de CCP vaak onbetrouwbaar. Deze regeringen zijn vaak goed bedreven in het in de beste tijden van de tijd manipuleren van BBP-gegevens, vervuilingsmetingen en andere statistieken en kunnen tijdens een crisis nauwelijks worden vertrouwd om nauwkeurige informatie te delen .

De COVID-19-pandemie toont aan dat de disfuncties van autoritarisme in één land grote schade kunnen aanrichten over de hele wereld. In een steeds meer verbonden wereld waarin lokale uitdagingen snel kunnen uitgroeien tot wereldwijde crises, kunnen de Verenigde Staten en hun democratische bondgenoten het zich niet veroorloven dat een groeiend aantal regeringen hun greep op de macht belangrijker vindt dan de veiligheid van hun burgers.

Transparantie en de volgende pandemie

In een tijd waarin de CCP haar reactie op COVID-19 presenteert als bewijs van de superioriteit van haar autoritaire systeem, moeten de Verenigde Staten en haar partners doorgaan met het terugdringen van China's manipulatie van het verhaal. Washington kan de verantwoordelijkheid van de CCP voor deze pandemie – en haar draconische methoden om het virus onder controle te houden – onderstrepen zonder racisme aan te wakkeren of de wereldwijde samenwerking te ondermijnennodig om COVID-19 te bestrijden. Het internationale leiderschap van Amerika bij het reageren op de pandemie zou inderdaad de blijvende rol van democratieën bij het aanpakken van mondiale uitdagingen onderstrepen en voorkomen dat het veld aan China wordt afgestaan. Dergelijk leiderschap, gecombineerd met een demonstratie van het vermogen van de Verenigde Staten en hun bondgenoten om COVID-19 effectief te bestrijden, is van cruciaal belang voor het beantwoorden van de propagandadruk van de CCP. De noodzaak van meer samenwerking tussen de VS en China om COVID-19 te bestrijden, onder meer door het delen van wetenschappelijk onderzoek en gegevens, doet niets af aan het belang van het dwarsbomen van de inspanningen van Peking om deze crisis te gebruiken om autoritarisme te bevorderen.

Hoewel het belangrijk is om dit bijzonder flagrante voorbeeld van CCP-propaganda tegen te gaan, moet Washington ook verder kijken dan dit moment. De Verenigde Staten zouden zich moeten voorbereiden op een toekomst die zeker zal worden gekenmerkt door steeds frequentere pogingen van de Chinese regering om het wereldwijde verhaal te domineren, en de uitbreiding van informatiecontroles in CCP-stijl in een groeiend aantal landen.

Amerikaanse inspanningen om dergelijke risico's te beperken en de export van China's model van informatiecontrole tegen te gaan, zullen lang moeten worden gespeeld, onder meer door het maatschappelijk middenveld en onafhankelijke media te ondersteunen als garanties voor transparantie in landen over de hele wereld. Organisaties zoals Reporters without Borders en Freedom House blijven sluitende informatieruimten documenteren, terwijl partners ter plaatse journalisten opleiden en de bevolking bewust maken van de gevaren van sluipende informatiecontroles door regeringsleiders, gekozen of niet. Washington zou de steun voor deze groepen in de frontlinie van de strijd van democratieën tegen de voorstanders van autoritarisme moeten vergroten. Misschien wel het belangrijkste is dat de Verenigde Staten en hun partners moeten aantonen dat democratieën effectief kunnen reageren op crises van deze omvang,het best toegerust om de langetermijneffecten het hoofd te bieden en ervan te herstellen.

David O. Shullman is Senior Advisor bij het International Republican Institute en Adjunct Senior Fellow bij het Center for a New American Security.